Ο ζεόλιθος ή ο εμποτισμένος με ουρία ζεόλιθος ως παράγοντας βραδείας απελευθέρωσης αμμωνίας (SRU), είναι ικανός στη μείωση της αμμωνίας στο μυρικασμό, του pH, του λόγου οξικού προς προπιονικό, του μεθανίου αλλά και στη διατήρηση της χαμηλής ουρίας του πλάσματος εντός του φυσιολογικού εύρους.
Το 2012 διεξήχθη μία έρευνα σχετικά με τη διαιτητική συμπερίληψη ζεόλιθου εμποτισμένου με ουρία ως παράγοντα ουρίας βραδείας αποδέσμευσης (SRU) για να αποκαλυφθεί η επίδρασή του στα χαρακτηριστικά της μηρυκαστικής ζύμωσης σε αμνούς. Η έρευνα χρησιμοποίησε 24 μονάδες αρσενικών αμνών, ηλικίας 7-8 μηνών με (20,12±2,1 kg BW) σχεδιασμένα με τυχαιοποιημένο σχέδιο. Οι μεταχειρίσεις περιλάμβαναν δίαιτες με τις εξής διαμορφώσεις: χωρίς ουρία, μόνο με ουρία, με ζεόλιθο και ζεόλιθο εμποτισμένο με ουρία.
Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν αναλύθηκαν με τη μέθοδο UNIANOVA και το τεστ πολλαπλών τιμών του Duncan.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η σίτιση με σιτηρέσιο χωρίς ουρία, ζεόλιθο ή με ουρία-προγεγραμμένο ζεόλιθο παρήγαγε χαμηλότερο άζωτο αμμωνίας στα ούλα από ό,τι η σίτιση με ουρία (P<0,05).
Η σίτιση με σιτηρέσιο ζεόλιθου παρήγαγε χαμηλότερο pH των μηρών από ό,τι η σίτιση με σιτηρέσιο ουρίας (P<0,05).
Παρά το γεγονός ότι τα συνολικά VFAs ήταν παρόμοια σε όλες τις μεταχειρίσεις, η σίτιση με σιτηρέσιο ζεόλιθου εμποτισμένου με ουρία παρήγαγε χαμηλότερα οξικά άλατα, αναλογία οξικών προς προπιονικό ή παραγωγή μεθανίου από το σιτηρέσιο ουρίας (P<0,05).
Η σίτιση με σιτηρέσιο μόνο ουρίας παρήγαγε τη χαμηλότερη μοριακή αναλογία διακλαδισμένων VFAs (P<0,05).
Η σίτιση με σιτηρέσιο μόνο ουρίας παρήγαγε υψηλότερη συγκέντρωση ουρίας στο πλάσμα από τη σίτιση χωρίς ουρία (2,75 mM έναντι 2,16 mM, P<0,05).
Συμπερασματικά, ο ζεόλιθος ή ο εμποτισμένος με ουρία ζεόλιθος ως παράγοντας βραδείας απελευθέρωσης αμμωνίας ή SRU ήταν ικανός στη μείωση της αμμωνίας στο μυρικασμό, του pH, του λόγου οξικού προς προπιονικό, του μεθανίου αλλά και στη διατήρηση της χαμηλής ουρίας του πλάσματος εντός του φυσιολογικού εύρους.
